Berlin, baby!!

Al zo lang ik me kan herinneren, wil ik naar Berlijn. Het Berlijn van de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog. Het Berlijn van die enge muur, die muur die ineens geen functie meer had. Ik herinner me de consternatie bij de volwassenen die voor de tv zaten en bijna aan het beeldscherm geplakt zaten. Het was november, ik was acht jaar, mocht niks zeggen en begreep de hele heisa niet. Ik wil naar het Berlijn van Christiane F. Het boek heb ik verslonden, ik heb het serieus wel 30 keer gelezen en de film heb ik twee keer gezien (de complete film staat overigens op Youtube. Nagesynchroniseerd in het Engels, dat wel. Maar wanneer je Duits goed is, kun je ook de Duits gesproken versie vinden).
Ik wil naar het Berlijn van Bahnhof Zoo! Het station waar Christiane als veertienjarige op de tippelzone geld verdiende, met het bevredigen van vieze, oude, volwassen mannen. Dit alles om heroïne te kunnen betalen. Dat Berlijn... Het fascineerde me en dat doet het nog.

Ik besloot dat het tijd werd om Berlijn te bezoeken, vanwege al het bovengenoemde. Hieronder vind je een reisverslag van de ontzettend geslaagde solo-citytrip.

Omdat ik graag iets aan mijn dag wilde hebben, vloog ik om 7 uur vanaf Schiphol naar Berlijn Tegel. Ik heb die nacht 2 uur in sluimerstand gelegen, bang om me te verslapen. Ruim op tijd kwam ik aan op Schiphol. In het vliegtuig zat ik naast Jim, Jim is mede-eigenaar van een hotel in Berlijn. We raakten aan de praat en ik vertelde dat dit de eerste keer was dat ik alleen op reis was. Ook vertelde ik wat ik zoal van plan was in Berlijn. Dat daar ook een bezoekje aan het Curryworstmuseum bij zat, omdat ik gewoon niet kan geloven dat zoiets bestaat. Dit leek voor hem hét moment om een lijstje met tips voor me te maken. Ik vermoed dat hij dacht dat er anders van mijn trip geen zak terecht zou komen.
Zelf had ik ook een lijstje met "must-sees", een combinatie van geschiedenis, Christiane F en tips van vrienden en Facebookvrienden.
-Berlijnse muur
-Hackesche Höfe
-East side gallery
-Berliner Unterwelten
-Sachsenhausen
-Brandenburger Tor
-Alexanderplatz
-Bahnhof Zoo
-Gropiusstadt
-Curryworstmuseum
Verder vertrouwde ik erop dat ik vanzelf wel bij andere interessante dingen terecht zou komen. En dat was ook zo.

Dag 1

Jim heeft mijn buskaartje betaald, dus ik was vijf minuten in Berlijn en had een schuld van 6.70, echt te gek... een persoonlijk record. We namen afscheid en ik beloofde het geld terug te betalen.
Aangekomen op Bahnhof Zoölogischer Garten (Bahnhof Zoo, voor insiders...;)), heb ik mezelf direct een tour gegeven door het station en een selfie gemaakt op de vroegere tippelzone. Ik heb mezelf ook een beetje uitgelachen omdat ik er zo enthousiast van werd. "Jeeh, tippelzone!"
Nadat ik het hotel gevonden had bleek dat ik nog niet in kon checken, vanwege mijn vroege aankomst. Ik ben een fotowinkel ingelopen voor film voor mijn instant-camera. Daar heb ik een visitekaartje gekregen met het adres van een zaak aan de andere kant van Berlijn, die de cassettes wel verkocht. Direct de vuurdoop, want nog geen uur in Berlijn en 16 haltes op weg met de metro. Ging me eigenlijk goed af, dus ik was iets minder bang om te verdwalen. Nadat ik wel eerst de verkeerde kant op liep, heb ik de fotozaak alsnog gevonden. De film bleek 7 euro goedkoper dan in Nederland! Eigenlijk bleek alles goedkoper dan in Nederland. Vreugdedansje om dit feit gedaan en twee biertjes gekocht voor 's avonds op de hotelkamer. In het hotel heb ik eerst gedoucht en de biertjes koud gelegd in het fonteintje, bij gebrek aan een koelkast.
Mezelf een compliment gegeven vanwege mijn briljante ingeving en daarna heb ik een willekeurige metro gepakt.
Deze bracht me naar Unter den Linden, één van de bekendste lanen van Berlijn. Ik heb de Brandenburger Tor gezien. Men was bezig om het podium af te breken waar de dag ervoor het Duits elftal werd gehuldigd vanwege hun titel "Weltmeister".
Nou, wooptiedooo... Al mijn foto's verziekt, vanwege de lelijke hekken.
Ik heb een monument bezocht, dat er staat ter nagedachtenis aan de vervolging en moord op de Roma en Sinti. Ook langs een plek gekomen waar vroeger de muur stond en op 17 juni 1953 slachtoffers zijn gevallen tijdens de volksopstand in de DDR.
Dit was op de hoek met de straat waar de Reichstag staat. Ik liep eigenlijk van het één tegen het ander aan. Ik wist serieus niet meer waar ik moest kijken.
Stilteruimte ontdekt. Daar heb ik me een kwartier zitten verbazen over het feit dat het er inderdaad stil was, zo midden in Berlijn. Ik heb nog wat levensvragen gesteld, maar kreeg geen antwoord.

Op weg naar Alexanderplatz.
Ondertussen verschillende musea gepasseerd, de Dom van Berlijn gezien en een konijn! Filmpje van gemaakt en enorm de toerist uitgehangen.
Op een gegeven moment begreep ik de kaart niet meer en liep ik voor mijn gevoel steeds verder de verkeerde richting op. Beetje suf, want de enorme televisietoren is toch best wel een goed punt om naar toe te lopen, wanneer je op weg bent naar Alexanderplatz. Uiteindelijk heb ik de weg gevraagd aan iemand op straat. Antwoord gegeven op haar vraag over het "waarom Berlijn?" Het boek en de film over Christiane F kende ze maar al te goed en ze had nog wel wat tips. Ik heb het adres gekregen van Martin Gropius Bau, aangezien daar een tentoonstelling was over David Bowie. Voor de promotieposter van de tentoonstelling wordt dezelfde foto van Bowie gebruikt als in de film Christiane F.In de film wordt een concert aangekondigd, met die foto. Vond ik een leuk en toevallig feitje.
Alexanderplatz en de niet te missen, maar toch stiekem wel door mij te missen televisietoren heb ik alsnog gezien. N.a.v. een tip op Facebook naar "White Trash Fast Food" gegaan, waar een muzikale bingo plaatsvond. Drie euro betaald, maar tot de conclusie gekomen dat het wel laat was en donker en ik de weg niet zo goed kende. Zonder af te wachten of ik in de prijzen zou vallen en in een behoorlijke paniektoestand ben ik richting hotel gegaan met U-bahn en S-bahn. Op het station aangekomen heb ik de grond net niet gekust. Nadat ik weer iets rustiger was heb ik gegeten en gedronken voor 7,50 bij het restaurant naast het hotel. Op mij gezicht weer een glimlach vanwege het über-lage bedrag.
Weer gedoucht, want 30 graden en daarna nog een koud biertje gedronken op de hotelkamer. In bed kwam ik tot de conclusie dat dit een geslaagde eerste dag was.

Aan lijstje must-sees/must-do's toegevoegd:
-Hotel waar Jim werkt, om schuld te betalen.
-Martin Gropius Bau
-Foto van mij voor een wand met posters van Bowie.